So'nngi qo'ng'iroq jaranngi

Bugun maktab ostonasin hatlab so'nggi bor,
O'n bir yillik bolalikka yasaysiz yakun.
Endi xayot darsxonangiz bo'lar, maktabda,
Chalinadi eng oxirgi qo'ng'iroq bu kun.

Bilmam, balki joningizga tekkan bu jarang,
Balki bezor bo'lgandirsiz darslardan xatto.
Balki ustoz asabingiz qilgandir tarang,
Lekin oʻtgan maktab davrin unutmang aslo!

Axir oson bo'lmagandir 11 yil kutmoq,
Bekor sarf bo'lmagandir 11 yil umr.
Oson boʻlmas ustozlarning etagin tutmoq, Barchasining oʻz gashti bor, qilingiz sabr.

Balki sizga unut boʻlgan, eslarsiz balki,
Shu dargoxga qadam qo'ygan jajji qizaloq,
Yo bolakay edingizlar, quvonchga to'lib,
Kutgandinglar chalinishin ilk qo'ng'iroq.

Alifboni tanimagan sofdil qizaloq,
Katta boʻlib onasiga berar maslaxat.
Darsdan qochib bezor qilgan bir shalpangquloq,
Bugun endi oʻzimizga qilar nasixat.

11 yilda 11 mingta quvonchu-tashvish,
Sarguzashtlar xotiradan ketmaydi albat.
Sinfdoshlik bog'i ichra ochildi doʻstlik,
Kimlargadir nasib boʻldi sof bir muxabbat.

Endi ustoz tekshirmaydi xayot darsini,
Vazifani ko'chirmoqqa boʻlmaydi imkon.
Kundalikka qo'yilmaydi «2» baxolar,
Biling endi, xatolarni kechirmas zamon.

Sinfdoshlar, bo'lolmaysiz endi partadosh,
Endi sirdosh boʻlolmassiz, unutmang biroq,
Do'stlaringiz bir umrga boʻlar yelkadosh,
Doʻstlik uchun chalinmaydi soʻnggi qung'iroq.