Тушда бог курса нима булади

БОҒ КЎРИШ (БОҒ ДИДАН) Дониёл (а.с.)нинг айтишларича, тушдаги боғ хотин бўлади. Боққа сув бераётганини кўрса, хотини билан яқинлик қилади. Боққа сув бераётганини, бироқ нам бўлмаётганини кўрса, хотини унинг яқинлик қилишини хоҳлаётган бўлади. Боққа гулу райҳонлар экаётганини кўрса, қобил фарзанд туғилишига далилдир. Боққа шафтоли экаётганини кўрса, фарзанд туғилиб, тезда унга илму адаб ўргатишига далил бўлади. Боғида райҳон ўсганини, бўй чўзганини ва унинг ҳиди димоғига кираётганини кўрса, доно, ботир ва ақлли фарзанд туғилишига далилдир.

Райҳон ҳиди фарзандга далолат қилади. Боғини ям-яшил, обод, оқар сувли, кўшкли, дарахт меваларидан еган, хотини билан тамошо қилиб юрган ҳолда кўрса, улар Жаннат аҳли эканликларига далилдир. Ободон боғни кўрса ва меваларидан олиб еса, бойвачча хотин олишига далолат қилади ва ундан молу неъмат топади. Куз фаслида номаълум боққа кирса ва дарахтлардан баргларни тўкса, унга ғам ва қайғу етишига далилдир. Боғда кўшклар бўлса, сабзалар, оқиб турувчи сувлар, дарахтлар сероб бўлиб, соҳибжамол бир аёл уни имлаб турганини кўрса, охиратда Жаннат ва ҳурларни топишига далилдир.

Боғи борлигини ёки биров унга боғ берганини кўрса, молдор хотин олади ва унинг молидан ейди. Боғда турганини ва баланд дарахт мевалари унинг устига тушаётганини кўрса, азиз бир киши билан ҳусуматлашади ва унга ғолиб келади. Боғда дарахт устида ухлаётганини кўрса, унинг насли ва фарзандлари кўпайишига далилдир.

Кирмоний (р.а.)нинг айтишича, боғ тушда молли ва жамолли улуғ киши бўлади. Баҳор ёки ёзда боғни яшнаган ҳолда кўрса, мевалар етилган бўлса, гулу райҳонлар очилган бўлса, оқар сувлар бўлса, у боғ ўртасида ўтирган бўлса. шаҳидлик билан ўлишига далил бўлади. Ёзда маълум ва номаълум боғ кўрса, мевалари ширин бўлса, дарахт берглари тўкилган бўлса, аъёну ходимларидан ажралган подшоҳ билан суҳбатдош бўлишига далилдир. Ёзда боғни яшил, сермева ва оқин сувли ҳолда кўрса, дарё суви оқиб келиб, боғни қўпориб, хароб қилса, диёр подшоҳига ўлим хавфи борлигига далил бўлади ёки улуғ султон томонидан подшоҳликдан туширилади.

Агар олов пайдо бўлиб, боғ дарахтларини ёндириб юборса, подшоҳга фожеавий ўлим етади. Боғда туялар юрган бўлса, ўша мамлакат подшоҳи душман устидан ғалаба қилади. Боғда қўйларни кўрса подшохдан молу неъмат топади, подшоҳга эса улуғ ҳайбат бўлади. Боғда паррандаларни кўрса, подшоҳ лашкарлари аҳду вафода турган бўлади, бироқ уларга ишонч бўлмайди. Боғдан мева териб, уйига олиб кетса, ўша мевага яраша хайру манфаат топади. Боғни безатилган ва яшнаган ҳолда кўрса, кимдир унга бу боғ фалончиники, деса, у ўша боғдан мева олиб еса, еганига қараб, боғ эгасидан фойда топишига далилдир. Баҳор ёки ёзда боғни хароб ҳолда кўрса, чунончи, унда на сабза ва на дарахт бўлмаса, подшоҳ халққа жабру ситам қилишига далил бўлади. Ўз қўли билан боғ барпо қилганини кўрса, дарахт ўтқизса мева ҳосили бўлса, бойвачча хотинга уйланиши ва молу неъмат ҳамда фарзандлар ҳосил бўлишига далилдир. Ўша боғда ўз вақтида узум кўрса, ўз ҳимматига лойиқ қадру эътибор топади.